Tahta Köyü adını Tahta çayından almaktadır. Pürçek, Merkez, Taraklık, İmirhan ve İnciğ mahallelerinden oluşur. Tahta Köyünün Merkez ve Mahallelerini Kuran Oğuz Türklerinin EYMÜR boyudur. Oğuz Kağan Destanı’na göre Oğuzların 24 boyundan biri ve Kaşgarlı Mahmud’a göre Divân-ı Lügati’t-Türk’teki yirmi iki Oğuz bölüğünden on birincisi; “Eymür”lerdir. Bugün Anadolu’nun değişik yörelerindeki Eymir köyleri Alevi veya Sunni inançlara sahiptir. Bu boyların Üçoklar kolundan (sol kolundan) Oğuz Kağan’ın oğlu Dağ Han’ın soyundan geldikleri kabul edilir. Eymür ismi Oğuz Han’ın oğullarından Üçoklardan Dağhan’ın oğlu Eymür’den gelmektedir. 1071’den 500 yıl önce Anadolu’ya ilk gelen Oğuz boyu’nun Eymürler olduğu mezar taşları ve tarihi kalıntılardan öğrenilmiştir. Türklerin Anadolu’ya girişi 1071 den önce Eymürler ile başlamıştır. “Eymür” kelimesi iyi durumda, varlıklı anlamında kullanılmıştır. Anadolu’da birçok yerleşim birimleri ismini bu boydan almıştır. 16. yüzyılda Eymür boyu Anadolu’da 76 yer, bölge, köy adaları birçoğunun Sivas-Tokat, kısmen Kayseri, Maraş ve Kadirli’nin Kuzey bölgesindedir.
Pürçek Mahallesi 1570 tarihli belgelere Köre Maraş Yörük Cemaatinden EYMÜR boyu. Bu arada Pürçek kelimesi kadınların şakaklarından sarkan saç, zülüf ya da ceviz, fındık, mısır gibi kimi bitkilerde görülen püskül biçimindeki saçak anlamına gelmektedir.
İmirhanlı (Emirhanlu/İmir/Eymür) Mahallesi 1563 tarihli belgelere göre Dulkadirli Taifesi EYMÜR Boyu.
Taraklı Mahallesi Taraklu Cemaati 1532 tarihli belgeye göre Maraş Yörük Cemaati Anamuslu taifesi EYMÜR Boyu.
İnciğ Mahallesi 1563 yılı belgelerine göre Maraş Yörük Cemaati Anamuslu taifesi EYMÜR Boyu.
Tahta köyünde orman alanları toplam alan içerisinde % 83’lere varan bir paya sahiptir. Orman alanları dışında kalan % 17’lik oranı nadas, mısır, arpa, meyve bahçesi, kavaklık ve ceviz alanları oluşturmaktadır. Bölgenin dağlık ve çok engebeli olması ziraat alanlarını oldukça kısıtlamıştır. Tahta köyünde yerleşmelerin orman sahalarıyla birbirinden ayrıldığı görülmektedir. Bu nedenle mahalle ve yayla formundaki köyden küçük yerleşim birimleri köyün genelde birbirinden oldukça uzakta bulunan alanlarına dağılmış durumdadır.
Tahta köyünün İmirhan, İnciğ, Taraklık ve Pürçek mahallelerinde yapılmış olan mikro arazi kullanımı çalışmalarında Pürçek mahallesi dışında diğerlerinde bir farklılığın olmadığı tespit edilmiştir. Pürçek mahallesindeki ziraat alanlarının bir kısmını oluşturan Keşiş suyunun kolu Tahta deresi tarafından az da olsa sulanabilmektedir. Tahta deresi kıyısında sulanabilen ve eğimin azaldığı alanlarda genellikle mısır ziraatı yapılmaktadır. Bunun dışında meyve bahçeleri de yer almaktadır. Bu bölgede buğday ekilen araziler yazın, arpa ekilen araziler de kışın nadasa bırakılmaktadır. Arazi çalışmalarının yapıldığı dönem temmuz-ağustos aylarına rastladığı için nadasa ayrılan alanlarda buğdayın hasat edilmiş olduğu görülmüştür. Arpa ise yazlık ekildiği için bu dönemde arpa tarlalarını görmek mümkün olmuştur.
Dr.Tarih/ Etnolog Aytaç BOZKUYU
Töre Araştırma Derneği Başkanı
KAYNAKLAR
Cevdet Türkay, Oymak, aşiret ve Cemaatler
Solak, İbrahim. XVI. Yüzyılda Maraş ve Çevresinde Dulkadirli Türkmenleri
Halaçoğlu, Yusuf. Anadolu’da Aşiretler, Cemaatler, Oymaklar (1453-1650): Türkmen ve Yörük Grupları
Sümer, Faruk (1972). Oğuzlar, Türkmenler : tarihleri, boy teşkilâtı, destanları (İkinci bas.)
Aytaç Bozkuyu, Cumhuriyet Dönemi İskan ve Yerleşme, Yüksek Lisans Tezi
Hasan Eren (1963), “Kıbrıs’ta Türkler ve Türk Dili”, Onuncu Türk Dili Kurultayı Bildirileri, Ankara, s. 37-50.