Tozlu Köyünün bulunduğu saha Avşarlar gelmeden önce Kınık boyunun yaşadığı yerlerdi. İran Azerbaycan’dan Anadolu’ya giren Avşarları aratmadı. Anadolu’nun birçok yerine göç eden Avşarlar Kayseri Uzunyayla’yı mesken tuttular. Dulkadır Beyi, Ali Bey öldürüldükten sonra (1522) Elbistan bölgesi doğrudan Osmanlı Devleti’ne bağlandı.
Dulkadir Beyliği, Osmanlılara katıldığı zaman sınırları Elbistan, Maraş, Göksun, Andırın, Zamantı(Pınarbaşı), Kayseri, Kırşehir, Ankara, Bozok(Yozgat), Malatya, Darende, Harput (Elazığ), Besni, Hısn-ı Mansur (Adıyaman), Kâhta, Gerger, Diyarbakır, Urfa, Çermik, Rumkale (Halfeti), Ayıntap (Antep), Pazarcık, Bulanık, Gündüzlü, Amik Ovası, Antakya, Güğercinlik, Trablusşam, Sis (Kozan), Kars-ı Zulkadiriye (Kadirli), Üzery (Payas), ve Ayas (Yumurtalık) tan ibaretti. 1523 yılında bu bölge“Vilayet-i Dulkadriyye”adıyla kaydedilmiştir. Vilayet kelimesinin ”Eyalet veya “ Beylerbeylik” anlamında değil, bölge manasında kullanıldığı anlaşılmaktadır ve bu vilayet Maraş ve Bozok sancaklarından oluşmaktaydı.
17 Nisan 1523 tarihinde Maraş ve Elbistan sancakları Rum Beylerbeyliğinden ayrılarak, Karaman Beylerbeyliğine bağlanmıştır. 1523 tarihli Maraş Tahrir Defteri’ne göre Dulkadir Vilayeti, Maraş ve Elbistan sancaklarından oluşmaktaydı. Elbistan Sancağı, Elbistan, Göksun, Gedik ve Çubuk olmak üzere dört nahiyeden oluşmaktaydı. Maraş sancağı ise Maraş, Keferdiz (Sakçagöz), Pazarcık, Güvercinlik (İslâhiye), Tiyek (Hassa), Kargulık, Kars (Kadirli) ve Andırın nahiyelerinden meydana gelmekteydi. Elbistan 1524 yılında itibaren kaza konumuna düştüğünü belgelerde görmekteyiz. 1526 tahririne göre Maraş Sancağı, Maraş, Elbistan, Kars ve Zamantı kazalarından oluşmaktaydı. Maraş Sancağı nahiyeleri ise Maraş, Kemer (Şekeroba), Keferdiz (Sakçagöz), Karahayıt (Karahöyük-Çobantepe), Aladinek, Pazarcık, Güvercinlik, Göynük, Tiyek Kargulık, Haruniye, Andırın, Zeytun, Fırnuz ve Bayındır’dı. Bu tarihte Maraş’ın 53 mahallesi bulunmaktaydı.
Koca Nallı Avşar Oymağından olan Tozlu köyü Cemaati 1563 yılı kaynaklarına göre Karahöyük- Çobantepe dolaylarında yaylak, Çukurovayı Kışlak olarak kullandığı görülmektedir.
1934 yılı mayıs ayında Tozlu köyü civarında kışlamakta olan EYMÜR Boyuna mensup KARATEKELİ AŞİRETİNDEN 62 hanede 280 kişi yine bu köyde iskân edilmiş ve bunlara köy civarında bulunan 2750 dönüm arazi tahsisi edilmiştir.” ( Kadirli kazasında kışlayan Karatekeli Aşireti’nin Tozlu köyünde iskanları)
Dr.Tarih/ Etnolog Aytaç BOZKUYU
Töre Araştırma Derneği Başkanı
KAYNAKLAR
BCA: 30.18./45.37.3
TBMM ZABITI CERİDELERİ
Mehlika Aktok Kaşgarlı, Kilikya Tabi Ermeni Baronluğu Tarihi, KÖK Sosyal ve Stratejik Araştırmalar yy. Ank.1980
Prof. Dr. Faruk Sümer, “Çukurova Tarihine Dair Araştırmalar” adlı makalesi Tarih Araştırmaları Dergisi, DTCF Yay. Ank. 1963
Prof. Dr. Faruk Sümer aynı makale
Prof.Dr.Faruk Sümer Oğuzlar (Türkmenler) A. Ü. . Bas. Ank. – 1967
Yılmaz Kurt, 1572 Tarihli Adana Mufassal Tahrir Defterine Göre Adana’nın Sosyo-Ekonomik Tarihi Üzerine Bir Araştırma, Belleten Ayrıbasım. TTK 1990 (Kınık’ın merkezinde kayıtlı 182 nefer nüfus 5 ile çarpılarak 182×5=910, köylerinde kayıtlı 376 nefer nüfus da 376×5=1880, kaza ve köylerle birlikte 910+1880=2790 tahmini nüfus bulunmuştur.
Prof. Dr. Faruk Sümer age,
